DIVAS BIG COMEBACKS – 10 najbardziej spektakularnych muzycznych comebacków

Branża muzyczna pełna jest wzlotów i upadków. Najjaśniejsze gwiazdy wytwórnianych konstelacji często wypadają poza granice muzycznego układu. Części z nich udaje się jednak przywrócić swój dawny blask i powrócić na szczyty list przebojów. Dzisiaj mam dla Was subiektywny ranking największych muzycznych comebacków ostatnich lat w wykonaniu najbardziej znanych muzycznych diw. Który comeback uznałem za największy? Który Wy uważacie za największy?

10. Whitney Houston – My Love Is Your Love (1998)

W 1990 roku Whitney Houston wydała swoją trzecią studyjną płytę I’m Your Baby Tonight. Stawiając się wytwórni, przemyciła na płytę czarne brzmienia, w związku z czym krążek sprzedał się dwa razy słabiej od albumu Whitney z 1987 roku. W 1992 roku gwiazda wspięła się na szczyty z ścieżką dźwiękową do filmu The Bodyguard, która do dzisiaj dzierży miano najlepiej sprzedającego się soundtracka wszech czasów z liczbą 42 milionów egzemplarzy. Rozwój kariery filmowej przystopował muzyczną karierę Whitney. Po kolejnej ścieżce dźwiękowej do filmu The Preacher’s Wife z 1996 roku gwiazda miała w planie wydanie jedynie składanki z najlepszymi przebojami.

Sesje nagraniowe w trakcie których miały powstać nowe nagrania promujące składankę okazały się tak płodne, że zarejestrowanego materiału wystarczyło na długogrającą płytę studyjną. W październiku 1998 roku światło dzienne ujrzał album My Love Is Your Love. Płyta nie pobiła rekordów na listach sprzedaży, jednak na całym świecie znalazła ponad 10 milionów nabywców. Album wygenerował sporo singlowych hitów, dzięki czemu Whitney na nowo zagościła na dłużej na listach przebojów i dała się poznać światu z innej, bardziej osobistej strony. To była jej płyta, jej brzmienia. Płyta, na którą nie pozwolono jej wcześniej. Duet z Mariah Carey When You Believe nagrodzono Oscarem, a single Heartbreak Hotel, It’s Not Right but It’s Okay i My Love Is Your Love bardzo długo utrzymywały się w najwyższych partiach list przebojów na całym świecie. Za utwór It’s Not Right but It’s Okay Whitney otrzymała swoją szóstą nagrodę Grammy w kategorii Najlepsze żeńskie wokalne wykonanie R&B. Składanka największych przebojów Whitney ukazała się 2 lata później i zamknęła etap sukcesów w jej karierze. Kolejny studyjny krążek Just Whitney z 2002 roku okazał się komercyjną porażką, znajdując na całym świecie zaledwie 2 miliony nabywców.

Przeboje: When You Believe (US #15, UK #4), Heartbreak Hotel (US #2, UK #25), It’s Not Right but It’s Okay (US #4, UK #3) , My Love Is Your Love (US #4, UK #2), I Learned from the Best (US #27, UK #19)

09. Nelly Furtado – Loose (2006)

W 2000 roku Nelly Furtado zaliczyła bardzo udany debiut płytą Whoa, Nelly! z której pochodziły hity takie jak I’m Like a Bird czy Turn Off the Light. Trzy lata później ukazała się druga, tym razem mniej popowa płyta artystki – Folklore. Wydanie krążka zbiegło się z momentem przejęcia będącej w tarapatach wytwórni gwiazdy DreamWorks Records przez koncern Universal, wskutek czego bardzo ucierpiała promocja albumu. Folklore znalazło w USA zaledwie 400 tysięcy nabywców, co w porównaniu z blisko 2,5 milionowym wynikiem debiutanckiej płyty było prawdziwą porażką. Na całym świecie krążek sprzedał się trzy razy słabiej niż Whoa, Nelly! znajdując 3 miliony zwolenników.

Przejęcie wytwórni DreamWorks Records przez grupę Universal poskutkowało zaabsorbowaniem kontraktu Nelly Furtado przez Interscope Records. Prezes tej wytwórni, Jimmy Lovine zasugerował Nelly współpracę z najbardziej rozchwytywanym w tamtym czasie producentem na świecie – Timbalandem. To był klucz do sukcesu trzeciej studyjnej płyty Loose, której popularność przebiła nawet debiut artystki z 2000 roku. Okres 2006-2007 należał do Nelly Furtado, a single Maneater, Promiscuous, Say It Right czy All Good Things (Come to an End) bardzo długo nie schodziły z czołówek radiowych i sprzedażowych list przebojów. Promiscuous był pierwszym numerem 1 artystki na amerykańskiej liście Billboard Hot 100 i spędził na tej pozycji 6 tygodni. Kolejnym hitem na szczycie tej listy był Say It Right. Był to także drugi najczęściej odtwarzany utwór w amerykańskich stacjach radiowych w 2007 roku z liczbą 364 tys. odtworzeń. Krążek Loose sprzedał się na całym świecie w blisko 10 milionach egzemplarzy. Fani pokochali płytę, niestety nie samą Nelly Furtado. Na premierę kolejnego anglojęzycznego krążka gwiazdy The Spirit Indestructible nie czekał nawet… 1% nabywców Loose.

Przeboje: Maneater (US #16, UK #1), Promiscuous (US #1, UK #3), Say It Right (US #1, UK #10), All Good Things (Come to an End) (US #86, UK #4)

08. Jennifer Lopez – Love? (2011)

Na 2005 rok Jennifer Lopez zaplanowała płytę Rebirth. Promujący ją singiel Get Right był sporym przebojem. Kłopoty zaczęły się wraz z premierą albumu, który dosłownie zatonął na listach sprzedaży. Singiel Hold You Down, zamiast wyciągnąć płytę z tarapatów okazał się gwoździem do trumny całego projektu. W porównaniu do albumu This Is Me… Then płyta Rebirth zaliczyła sześciokrotny spadek sprzedaży. Powrót na listy przebojów miał nastąpić w 2007 roku, wraz z krążkiem Brave. Niestety i tym razem Jennifer Lopez nie miała szczęścia – longplay okazał się jeszcze większą sprzedażową klapą. W 2009 roku wypuszczono single Fresh Out the Oven i Loubotins, które miały zwiastować kolejny krążek gwiazdy. W momencie, kiedy utwory przeszły bez echa, drogi Jennifer Lopez i wytwórni Sony ostatecznie rozeszły się.

Reanimacji kariery Jennifer Lopez podjęła się wytwórnia Island należąca do kompanii Universal. W lutym 2011 roku światło dzienne ujrzał pierwszy singiel z płyty Love? – nagrany z udziałem Pitbulla, oparty na melodii z legendarnej Lambady, utwór On the Floor. Premierę singla zgrano z debiutem Jennifer w jury dziesiątego sezonu American Idol. Singiel wylądował na czołowych miejscach list przebojów w ponad 30 krajach. Teledysk do nagrania odtworzono w serwisie YouTube ponad 1 bilion razy, a sprzedaż singla na całym świecie przekroczyła liczbę 10 milionów. Kariera Lopez otrzymała drugie życie. Mimo, że płyta Love? nie spotkała się z przychylnością krytyków muzycznych, sprzedała się na całym świecie trzykrotnie lepiej od Brave i wykrzesano z niej jeszcze dwa, średniego kalibru przeboje – I’m Into You i Papi. Na wzór On The Floor skrojono później hitowe single Dance Again, Live It Up oraz Booty – wszystkie z udziałem Pitbulla, który jako gwarant sukcesu przyczynił się do utrwalenia pozycji Jennifer Lopez na rynku w roli singlowej, a nie albumowej artystki.

Przeboje: On the Floor (US #3, UK #1), I’m Into You (US #41, UK #9), Papi (US #96, UK #67)

07. Beyoncé – Beyoncé (2013)

Karierę Beyoncé charakteryzuje brak spektakularnych porażek. Od momentu solowego debiutu w 2003 roku każda jej kolejna płyta jest mniejszym lub większym, ale jednak sukcesem. Zniżkowa forma pojawiła się w 2011 roku z albumem 4. Nie była ona jednak wynikiem żadnej zadyszki. Beyoncé nagrała tę płytę bez parcia na komercyjny sukces. Wydawnictwo w odróżnieniu od poprzednich trzech płyt miało bardziej osobisty charakter. Album nie wygenerował ani jednego numeru 1 w USA. Co więcej – żaden z wydanych singli nie dotarł tam nawet do pierwszej dziesiątki listy Hot 100, a globalna sprzedaż płyty ledwo przekroczyła 3 miliony, wobec 8 milionów sprzedanych egzemplarzy krążka I Am… Sasha Fierce.

13 grudnia 2013 roku bez żadnej zapowiedzi artystka udostępniła za pomocą serwisu iTunes „album wizualny” zatytułowany Beyoncé. Do każdej piosenki z albumu nagrano teledysk. Płyta stała się najszybciej sprzedającym się albumem w historii serwisu iTunes zarówno w USA jak i na świecie. W ciągu trzech dni od premiery krążek sprzedał się w 828 773 cyfrowych egzemplarzy i wylądował na szczycie list sprzedaży sklepu iTunes w 104 krajach. W USA zaledwie 10 dni sprzedaży pozwoliło płycie osiągnąć status najlepiej sprzedającej się żeńskiej płyty 2013 roku. Beyoncé narodzono trzema statuetkami Grammy w kategoriach: Najlepszy album w systemie Surround, Najlepsza piosenka R&B i Najlepsze wykonanie R&B. W 2016 roku gwiazda poszła za ciosem i udostępniła kolejny wizualny album-niespodziankę – Lemonade, odtrąbiając następny komercyjny i artystyczny sukces w swojej karierze.

Przeboje: XO (US #45, UK #22), Drunk In Love (US #2, UK #9), Partition (US #23, UK #74), Pretty Hurts (UK #63), Flawless (US #41, UK #65), 7/11 (US #13, UK #33)

06. Madonna – Confessions on a Dance Floor (2005)

Madonna wkroczyła w nowe millenium odważnym, tanecznym krokiem. Z płyty Music z 2000 roku pochodzi jej ostatni jak do tej pory singlowy numer 1 w USA. W 2001 roku odpuściła sobie promocję składanki największych przebojów z lat 90. i poleciała kręcić na Maltę największą porażkę w swojej aktorskiej karierze – Rejs w nieznane. Po fatalnym przyjęciu filmu postanowiła ponownie ruszyć na podbój list przebojów. Założywszy żołnierski strój i beret w stylu Che Guevary postawiła na swój sprawdzony przepis na sukces – kontrowersje. W dniu wybuchu wojny w Iraku gwiazda wypuściła antywojenny teledysk do piosenki American Life. Po jednym dniu emisji wycofała klip, ale nie była w stanie zedrzeć z siebie antyamerykańskiej łatki, którą jej przyklejono. W efekcie została zbojkotowana przez amerykańskie stacje radiowe, a krążek American Life, mimo że zadebiutował na szczycie albumowej listy Billboardu, po pierwszym tygodniu stoczył się w sprzedażową nicość jak żaden inny poprzedni album gwiazdy. Spadek ogólnoświatowej sprzedaży z poziomu 11 milionów, osiągniętych przez płytę Music do zaledwie 3,5 miliona egzemplarzy nie mógł zostać odebrany inaczej niż kompletna klapa.

Na początku 2005 roku, naładowana energią po światowej, świetnie przyjętej i dochodowej trasie Re Invention Tour, Madonna zabrała się do pracy nad nowym albumem. Postawiła na taniec i powrót do czasów złotej ery disco. Napisany w niespełna kwadrans utwór Hung Up wsparto legendarnym, zagranym na flecie motywem ABBY z przeboju Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight). I to był strzał w dziesiątkę. Piosenkę wydano pod koniec października 2005 roku i zanim zdążyła mieć miejsce premiera albumu Confessions on a Dance Floor singiel już był numerem 1 w 41 krajach na całym świecie. Był to także 36. utwór gwiazdy, który wylądował w Top 10 na amerykańskim Hot 100. Wydany w lutym 2006 roku utwór Sorry stał się kolejnym przebojem, a wyprzedana na pniu trasa koncertowa The Confessions Tour, w którą Madonna wyruszyła kilka miesięcy później zarobiła 195 milionów dolarów. Płytę Confessions on a Dance Floor sprzedano w ponad 10 milionach egzemplarzy a w 2007 roku gwiazda otrzymała za nią nagrodę Grammy w kategorii Najlepszy album z muzyką taneczną/elektroniczną.

Przeboje: Hung Up (US #7, UK #1), Sorry (US #58, UK #1), Get Together (UK #7), Jump (UK #9)

05. Kylie Minogue – Fever (2001)

W 1993 roku Kylie Minogue zakończyła współpracę z wytwórnią PWL i przeniosła się pod skrzydła Deconstruction Records. Pod jej szyldem Kylie przestała być wytwórnianą marionetką, wskutek czego dziwnym trafem jej kariera momentalnie wpadła w poślizg. Zadyszka złapana przy okazji płyty Kylie Minogue była tylko zapowiedzią głębokiej zapaści, która nastąpiła w 1997 roku wraz z wydaniem albumu Impossible Princess. Fatalna sprzedaż płyty poskutkowała kolejną przeprowadzką – tym razem Kylie dołączyła do gwiazdozbioru Parlophone. Wydany w 2000 roku, bardzo dobrze przyjęty przez krytykę krążek Light Years reanimował jej karierę w Wielkiej Brytanii i Australii oraz przypomniał o istnieniu Kylie Minogue w wielu europejskich krajach. Był to jednak jedynie przedsmak tego, co miało nastąpić rok później.

Wydany we wrześniu 2001 roku singiel Can’t Get You Out of My Head wystrzelił nazwisko Minogue na szczyty list przebojów w 40 krajach świata. Singiel spędził 2 miesiące na szczycie radiowej listy w Wielkiej Brytanii i był pierwszą piosenką, która w ciągu tygodnia przekroczyła liczbę 3000 odtworzeń w tamtejszych stacjach radiowych. Kompozycja uzyskała miano najczęściej odtwarzanego utworu w Wielkiej Brytanii w 2001 roku. Piosenka wdarła się do Top 10 na amerykańskiej liście Billboard Hot 100, będąc najwyżej notowanym utworem Kylie Minogue od czasów The Loco-Motion z 1988 roku, a na liście European Hot 100 nagranie było numerem 1 przez 4 miesiące. Płyta Fever sprzedała się w USA w milionowym nakładzie, a na całym świecie znalazła ponad 6 milionów nabywców, stając się jednocześnie najlepiej sprzedającą się płytą z katalogu Australijki. Za utwór Come Into My World artystka otrzymała pierwszą w swojej karierze i jedyną jak do tej pory nagrodę Grammy – w kategorii Najlepsze nagranie taneczne. Comeback z 2001 roku bardzo rzutował na dalszą karierę Minogue. Wytwórnia Parlophone nie zrozumiała, że nic dwa razy się nie zdarza, a brak pomysłu na inny kierunek dla kariery Minogue niż dance – pop zaprowadził ją z powrotem w nicość z czasów Impossible Princess.

Przeboje: Can’t Get You Out of My Head (US #7, UK #1), In Your Eyes (UK #3), Love At First Sight (US #23, UK #2), Come Into My World (US #91, UK #8)

04. Adele – 25 (2015)

Czy można w dzisiejszych czasach sprzedać 30 milionów kopii jednej płyty? Jeszcze 6-7 lat temu odpowiedź na to pytanie byłaby oczywista – nie można. Dekadę temu światu objawiła się Adele, która wraz z swoim drugim studyjnym albumem 21 zmieniła ten stan rzeczy. Można sprzedać 30 milionów egzemplarzy płyty. Ba, nawet więcej! Czy można jednak powtórzyć taki wynik z kolejnym krążkiem?

Odpowiedź na to pytanie nadeszła 20 listopada 2015 roku wraz z premierą płyty 25. Albumowi wystarczył jeden dzień by pobić rekord sprzedaży w serwisie iTunes (900 tys.), trzy dni by stać się w USA najlepiej sprzedającą płytą roku (2,3 mln), cztery dni by pobić tam tygodniowy rekord sprzedaży jednej płyty (2,433 mln) oraz siedem dni by stać się pierwszym albumem w historii Billboardu, który w ciągu tygodnia sprzedał się w ilości przekraczającej 3 miliony egzemplarzy (3,48 mln). 25 stał się także najszybciej sprzedającą płytą wszech czasów w Wielkiej Brytanii rozchodząc się w pierwszym tygodniu w ilości 800 tys. egzemplarzy. Miesiąc po premierze sprzedaż płyty przekroczyła tam 2 miliony, a rok później 3 miliony. Rekord w szybkości sprzedaży został pobity także w Kanadzie, gdzie w tygodniu premiery sprzedano 306 tys. kopii, zaś pół roku później wynik przekroczył 1 milion. Całkowita sprzedaż krążka na całym świecie przekroczyła 21 milionów egzemplarzy. Adele otrzymała pięć statuetek Grammy w kategoriach: Album roku, Najlepszy wokalny album pop, Nagranie roku, Piosenka roku oraz Najlepsze solowe wykonanie pop.

Przeboje: Hello (US #1, UK #1), When We Were Young (US #14, UK #9), Send My Love (To Your New Lover) (US #8, UK #5)

03. Mariah Carey – The Emancipation of Mimi (2005)

W kwietniu 2001 roku Mariah Carey podpisała rekordowy kontrakt płytowy z wytwórnią Virgin opiewający na 118 milionów dolarów, w ramach którego miała nagrać pięć płyt. Wraz z nadejściem 2001 roku, jak na złość gwiazdę dopadła zła passa. Problemy osobiste i przepracowanie doprowadziły Carey prosto pod drzwi szpitala psychiatrycznego. Jej film Glitter został zmiażdżony przez krytykę i publiczność, natomiast wydana pechowo w dniu zamachów terrorystycznych na World Trade Center płyta dosłownie zatonęła na listach sprzedaży, stając się najgorzej sprzedającym krążkiem w jej karierze. Virgin zerwała kontrakt z piosenkarką wypłacając jej 50 milionów odprawy. Carey podpisała kolejny kontrakt z wytwórnią Island opiewający na 24 miliony dolarów. W 2002 roku wydała płytę Charmbracelet, która również poniosła komercyjną klęskę, sprzedając się na całym świecie w zaledwie 3 milionach egzemplarzy. Wytwórnia Island dała jednak artystce kolejną szansę. Po ponad półtorarocznej pracy Mariah i całego sztabu współpracowników nadszedł wreszcie 2005 rok – rok wielkiego powrotu diwy.

Premiera krążka The Emancipation of Mimi została wsparta wysokobudżetową kampanią The return of THE VOICE. Dobrze przyjęty singiel It’s Like That i świetny debiut płyty w pierwszym tygodniu sprzedaży były jedynie namiastką sukcesu, który miał dopiero nastąpić. Wielki powrót diwy dokonał się wraz z wydaniem singla We Belong Together, który spędził na szczycie listy Billboard Hot 100 14 tygodni oraz pobił rekord popularności w amerykańskich stacjach radiowych, które w pierwszym tygodniu czerwca odtworzyły piosenkę 22 415 razy, co dało jej zasięg 224,5 miliona słuchaczy. Album The Emancipation of Mimi stał się najlepiej sprzedającą płytą 2005 roku w USA, a jego łączna sprzedaż przekroczyła tam 6 milionów egzemplarzy. Na całym świecie płyta znalazła ponad 10 milionów nabywców. Krążek otrzymał m.in. trzy nagrody Grammy (w kategoriach: Najlepszy album – współczesne R&B, Najlepsza piosenka R&B, Najlepsze żeńskie wokalne wykonanie R&B), pięć nagród Billboardu i cztery nagrody World Music Awards. Nigdy później Mariah nie powróciła już na rynek z takim impetem.

Przeboje: It’s Like That (US #16, UK #4), We Belong Together (US #1, UK #2), Shake It Off (US #2), Get Your Number (UK #9), Don’t Forget About Us (US #1, UK #11), Say Somethin’ (US #79, UK #27)

2. Cher – Believe (1998)

Po serii trzech albumów nagranych dla wytwórni Geffen (Cher, Heart of Stone i Love Hurts), Cher trafiła z powrotem w ramiona wytwórni Warner. Pod jej skrzydłami artystka nagrała płytę It’s a Man’s World. Jakie to przykre, kiedy tak dobra płyta przepada na listach sprzedaży jak kamień w wodę. Zainspirowany muzyką z południa Ameryki, pełen przyjemnych, nostalgicznych melodii album okazał się w tamtym czasie zbyt mało wyrazisty, by przebić się w mainstreamie, mimo że wylansowano z niego umiarkowany przebój Walking In Memphis. Wytwórnia Warner postanowiła namówić Cher na radykalną zmianę brzmienia i skierowanie się muzycznie w kierunku dance.

W 1998 roku można było spodziewać się wszystkiego, ale nie tego, że mająca na karku 35 lat kariery gwiazda wylansuje swój największy międzynarodowy hit, a jej 23. studyjny album stanie się jej najlepiej sprzedającym wydawnictwem. Believe był pierwszym, rozsławionym na całym świecie przebojem, w którym zastosowano auto – tune. Pomysłodawcą tzw. „efektu Cher” był producent utworu Mark Taylor. Przedstawiciele wytwórni Warner byli przeciwni takiej modyfikacji wokalu Cher, jednak sama zainteresowana była zachwycona uzyskanym efektem. W marcu 1999 roku Believe wylądowało na szczycie amerykańskiej listy Billboard Hot 100, będąc pierwszym od 25 lat numerem 1 Cher w tym zestawieniu. Gwiazda ustanowiła rekord, bowiem ćwierć wieku to najdłuższa w historii przerwa między kolejnymi numerami 1 jednego artysty na tej liście. Cher jest po dzień dzisiejszy najstarszą kobietą (w momencie wydania Believe miała 52 lata), której singiel wylądował na szczycie Hot 100.

Piosenka Believe dotarła na szczyty list przebojów w ponad 20 krajach na całym świecie. 1,83 miliona sprzedanych egzemplarzy dało piosence tytuł najlepiej sprzedającego się żeńskiego singla w Wielkiej Brytanii. Na całym świecie singiel sprzedano w ponad 11 milionach egzemplarzy, zaś płyta Believe znalazła 10 milionów nabywców. Za utwór tytułowy Cher uhonorowano w 2000 roku nagrodą Grammy w kategorii Najlepszy nagranie taneczne. Był to ostatni album Cher, który odniósł duży komercyjny sukces. Kolejna płyta Living Proof, nagrana w deseń Believe nie powtórzyła sukcesu poprzedniczki, sprzedając się w zaledwie milionie egzemplarzy na całym świecie.

Przeboje: Believe (US #1, UK #1), Strong Enough (US #57, UK #5), All Or Nothing (UK #12), Dov’e L’amore (UK #21)

01. Madonna – Ray of Light (1998)

Na co postawiła Madonna w 1992 roku? Na seks. Wydała fotoalbum Sex, płytę Erotica, film Body of Evidence a następnie ruszyła w skandaliczną trasę koncertową The Girlie Show. Pojechała po bandzie i przegięła pałę. Płyta Erotica stała się w tamtym czasie jej najgorzej sprzedającym się krążkiem. Łagodząca wizerunek, inspirowana czarnymi brzmieniami, wydana w 1994 roku płyta Bedtime Stories nie przekonała zgorszonej części publiczności do Madonny. Ta postanowiła małymi krokami ugrzeczniać swój wizerunek, a to składanką ballad Something to Remember, a to główną rolą w Evicie. W 1997 roku, kiedy chwilowo zaspokoiła swoje filmowe aspiracje i była już matką, postawiła sobie za punkt honoru nagranie arcydzieła, które będzie dla jej kariery nowym początkiem i wystrzeli ją na zupełnie odjechany, nieosiągalny dla całej reszty poziom.

Ray of Light okazał się być kamieniem milowym w karierze Królowej Popu, przywracając jej karierze dawny blask, osadzając ją w ramach współczesności i otwierając przed nią samą oraz muzyką popularną końca lat 90. zupełnie nowe horyzonty. Ray of Light jest albumem, który przetransferował obecną w podziemiu elektronikę do masowej popkultury i znacząco ułatwił zdefiniowanie pojęcia mainstreamowego EDM-u. W 1998 roku nastąpiło wiele muzycznych powrotów, ale bank zdecydowanie rozbiła Madonna i jej kompletna, muzyczna i wizerunkowa metamorfoza. Ray of Light znalazło na całym świecie 16 milionów nabywców, z czego ponad 4 miliony w USA, a single tj. Frozen, Ray of Light czy The Power of Good-Bye przez długie miesiące nie schodziły z czołowych miejsc list przebojów.

W 1999 roku Madonnę uhonorowano czterema statuetkami Grammy w kategoriach: Najlepszy album pop, Najlepsza okładka albumu, Najlepsze nagranie taneczne i Najlepszy teledysk. Madonna udowodniła także, że nie ma w sobie równych jeżeli chodzi o kręcenie teledysków – w 1998 roku za klipy do Ray of Light oraz Frozen otrzymała łącznie sześć nagród MTV Video Music Awards. Mimo, że później Madonna nie nagrała już tak rewolucyjnego albumu, to okupowała szczyty list przebojów i sprzedaży wielokrotnie przy okazji płyt Music, Confessions on a Dance Floor czy Hard Candy, a jej trasy koncertowe stały się najbardziej widowiskowymi, kontrowersyjnymi i dochodowymi w historii muzyki.

Przeboje: Frozen (US #2, UK #1), Ray of Light (US #5, UK #2), The Power of Good-Bye (US #11, UK #6), Nothing Really Matters (US #93, UK #7)

Podobał Ci się wpis? Polub fanpage strony na facebooku i nie przegap innych rankingów z serii DIVAS :)