---

1. Ballada I Will Always Love You została napisana przez Dolly Parton w 1973 roku. Piosenka została w swojej oryginalnej wersji wydana na drugim singlu promującym krążek Jolene i wylądowała w czerwcu 1974 roku na szczycie listy Billboard Hot Country Songs. Parton nagrała utwór ponownie w 1982 roku z myślą o filmie The Best Little Whorehouse in Texas. Odświeżona wersja nie tylko ponownie wskoczyła na szczyt listy country, ale i dotarła do #53 na głównej liście singlowej Billboard Hot 100.

2. Pierwsza wersja utworu nie była typową piosenką o miłości. Dolly Parton napisała Love dla swojego przyjaciela – Portera Wagonera. Parton w latach 1967 – 1974 współprowadziła z nim program The Porter Wagoner Show, który znacząco przyczynił się do rozwoju jej muzycznej kariery. W 1973 roku artystka postanowiła odejść z programu i napisała dla Portera tę piosenkę, by okazać mu wdzięczność za lata współpracy. Porter początkowo myślał, że odchodząc z programu Parton popełnia duży błąd i wykazała się w stosunku do niego brakiem lojalności. Wtedy Parton zagrała mu I Will Always Love You, by przekazać mu co czuje. Jak sama twierdziła: Napisałam tę piosenkę, żeby powiedzieć: Oto jak się czuję. Zawsze będę Cię kochać, ale muszę odejść. Po jej usłyszeniu Porter skwitował: To była najładniejsza piosenka jaką kiedykolwiek słyszałem. Mimo tego piosenkarz pozwał później Dolly do sądu zarzucając jej złamanie umowy i odejście z programu.

3. Tak jak Dolly Parton w oryginale śpiewała o platonicznej relacji łączącej ją z wieloletnim przyjacielem, tak Whitney pchnęła utwór kierunku smutnego wyznania niebywale zakochanej kobiety do mężczyzny z którym musi się rozstać. Obiecuje ukochanemu wieczną miłość, ale pozwala mu uwolnić się z łączącej ich relacji ponieważ wie, że ich miłość jest niemożliwa ze względu na pochodzenie z różnych światów – bezpośrednio ma to przełożenie na historię rozchwytywanej supergwiazdy i zawodowego ochroniarza opowiedzianej w filmie The Bodyguard.

4. Swoją wersję piosenki w 1975 roku chciał nagrać Elvis Presley. Parton początkowo była bardzo zainteresowana propozycją, ale wycofała się dowiadując się, że warunkiem nagrania piosenki przez Presleya jest odstąpienie mu połowy praw wydawniczych. Jak się później okazało – była to trudna, ale najlepsza decyzja jaką mogła w tamtej chwili podjąć. Za pieniądze zarobione z pełni zachowanych praw do utworu, już po osiągnięciu globalnego sukcesu przez wersję Whitney, jak sama kilkanaście lat później żartowała, zarobiła tyle, że mogłaby kupić Graceland – dawną posiadłość Presleya, obecnie muzeum poświęcone jego osobie. O jakiej kwocie mowa? Dzisiaj rezydencja jest warta 55 mln dolarów – bez uwzględnienia pamiątek po Elvisie.

5. Presley bardzo lubił I Will Always Love You, ale jego management był nieugięty w negocjacjach z Dolly Parton. Okazję usłyszenia jego wersji utworu miała jednak jego była żona – Priscilla Presley. Elvis zaśpiewał jej ten utwór kiedy schodzili po schodach sądu po rozprawie rozwodowej. Priscilla kilka lat później powiedziała o tym Parton która stwierdziła: To mnie naprawdę poruszyło i pomyślałam: No cóż, mogę sobie to tylko wyobrazić!

6. I Will Always Love You początkowo nie był brany pod uwagę przez Whitney i producentów filmu jako singiel, który miałby promować The Bodyguard. Piosenkarka pierwotnie chciała nagrać cover utworu Jimmy’ego Ruffina What Becomes of the Brokenhearted z 1966 roku. Kiedy gwiazda odkryła, że numer wykorzystano rok wcześniej w filmie Smażone zielone pomidory poprosiła produkcję o inną propozycję. Kevin Costner, który był jednym z współproducentów filmu zasugerował jej, by nagrała cover piosenki Dolly Parton z 1974 roku. By przekonać Whitney do swojego pomysłu, aktor puścił jej Love w wersji Lindy Ronstadt z 1975 roku. 

7. Propozycja nagrania I Will Always Love You spotkała się z dużą aprobatą ze strony Whitney. Jej entuzjazmu nie podzielał jednak szef Aristy – Clive Davis, który był początkowo zdziwiony takim wyborem. Wytwórnia gwiazdy miała największe zastrzeżenia do zaśpiewanego a capella wstępu – uważali, że z takim oszczędnym początkiem piosenka nie odniesie pożądanego sukcesu. Houston i Costner postawili jednak na swoim i piosenka ukazała się bez zmian sugerowanych przez Aristę.

8. Kiedy podjęto decyzję o nagraniu I Will Always Love You przez Whitney, David Foster – producent jej wersji, poszedł do sklepu muzycznego i kupił wersję Lindy Ronstadt, żeby Houston mogła nauczyć się piosenki. Gdy zadzwonił do Dolly, żeby powiedzieć jej o tym, że używają jej utworu, Parton poinformowała go, że wersja Ronstadt pomija ostatnią zwrotkę (Życzę Ci radości i szczęścia…) co znacznie zmienia odbiór piosenki. Parton podała mu brakujący fragment tekstu i finalnie Whitney nagrała pełną wersję utworu. Foster musiał poinformować reżysera filmu, że w związku z tym potrzebuje dodatkowych 40 sekund czasu ekranowego, ponieważ w filmie pierwotnie przewidziano miejsce dla wersji bez ostatniej zwrotki.

9. W jednym z wywiadów David Foster wspominał proces nagrywania utworu przez Whitney: Céline wykonywała w studiu dokładnie to, o co prosiłem i to było zachwycające. Kiedy prosiłem o to samo Whitney, zazwyczaj robiła coś innego i… w 99% przypadków to było coś lepszego niż to, o co prosiłem. W jednej chwili zapominałem o swoim wcześniejszym pomyśle. To był prawdziwy geniusz Whitney Houston.

10. I Will Always Love You w wykonaniu Whitney Houston został wydany 2 listopada 1992 roku jako pierwszy singiel promujący ścieżkę dźwiękową do filmu The Bodyguard. Album na przestrzeni kilku kolejnych lat stał się najlepiej sprzedającym żeńskim krążkiem w historii muzyki.

11. Dolly Parton prowadziła samochód, kiedy po raz pierwszy usłyszała w radiu wersję Whitney: Wracałam wtedy do domu. Jak zwykle włączyłam radio i nagle usłyszałam jej głos a capella. Zastanawiałam się co to za piosenka, wiedziałam, że brzmi jakoś znajomo. Kiedy usłyszałam, jak Whitney wchodzi w refren, musiałam zjechać na pobocze, żeby nie spowodować wypadku! To było dla mnie niesamowite uczucie usłyszeć swoją piosenkę zaśpiewaną tak pięknie, tak potężnie i przejmująco! Nigdy nie zapomnę tego momentu.

12. W wywiadzie dla brytyjskiego magazynu Q Dolly Parton wyjaśniła dlaczego była w tak dużym szoku, kiedy po raz pierwszy usłyszała wersję Whitney: Zszokował mnie sposób w jaki zrobiła tę moją prostą piosenkę i uczyniła ją tak potężną, że prawie stała się jej piosenką. Niektórzy autorzy utworów mówią: „Ooo, nienawidzę sposobu, w jaki nagrali moją piosenkę” lub „Ooo, zrobili wersję, przekazując w niej zupełnie co innego niż miałem nam myśli”. Ja uważam, że to cudowne, że ludzie mogą wziąć czyjąś piosenkę i zrobić ją na wiele różnych sposobów.

13. Wersja Whitney Houston powędrowała brzmieniowo z rejonów country w stronę dojrzałego pop – soulu czyniąc z utworu jeden z najpopularniejszych crossoverów w muzyce popularnej. Gatunkowy przeskok, który dokonał się między oryginałem i coverem był w tamtym czasie bardzo ryzykowny ponieważ Whitney i Dolly docierały do zupełnie różnych grup odbiorców. Stąd m.in. obawy wytwórni Arista co do ewentualnego sukcesu coveru. Ostatecznie wersja Whitney okazała się jednak przełomem i była odtwarzana przez stacje radiowe grające zupełnie różne gatunki muzyczne. Przełożyło się to na dotarcie piosenki do ogromnej rzeszy odbiorców co zapewniło jej 11 tygodni na szczycie amerykańskiej listy Hot 100 Airplay. Nigdy wcześniej ani nigdy później Whitney nie udało się osiągnąć w amerykańskim radiu takiego sukcesu.

14. Do pewnego czasu wielu słuchaczy nie wiedziało i prawdopodobnie nadal nie wie, że I Will Always Love You to cover. Autorka przeboju nie widzi w tym jednak problemu. W wywiadzie dla Today Show Dolly Parton żartobliwie stwierdziła: W porządku, to jej zasługa [że utwór stał się przebojem]. Ja chcę tylko moich pieniędzy!

15. Wersja Whitney nie jest jedyną, którą można usłyszeć w filmie The Bodyguard. W scenie w której Whitney tańczy z Kevinem Costnerem można usłyszeć wersję Johna Doe dobiegającą z szafy grającej.

16. W 1992 roku, kiedy piosenka stała się przebojem, amerykańskie brukowce zaczęły rozpisywać się o rzekomym konflikcie między Dolly a Whitney w związku z zerwaniem przez tą pierwszą umowy, w której rzekomo obiecała nie wykonywać publicznie I Will Always Love You przez miesiące w trakcie których wersja Houston była obecna na listach przebojów. Obydwie artystki zdementowały jednak te pogłoski w kolejnych wywiadach. Whitney pochwaliła publiczne Parton za napisanie niezwykłej ballady, a Parton podziękowała jej za rozpowszechnienie Love szerszej publiczności i znaczne zwiększenie kwot wpływających na jej konto z tytułu praw autorskich.

17. Teledysk do Love był nagrywany kiedy Whitney była już w widocznej ciąży. Z tego powodu, mimo, że był to główny singiel promujący wydawnictwo koncepcja wideoklipu musiała zakładać minimalny wkład piosenkarki w jego nagranie. Nicholas Brandt – reżyser klipu skupił się więc na fragmentach z samego filmu oraz na elegancko ubranej, samotnie siedzącej na scenie teatru Whitney wpatrującej się w pustą widownię na tle której pojawiały się różne kadry z filmu The Bodyguard. Houston zaprezentowała potęgę ballady ani razu nie wstając z krzesła!

18. Wideoklip do I Will Always Love You jest najpopularniejszym teledyskiem Whitney w serwisie YouTube. Do tej pory obejrzano go tam ponad 1,17 mld razy, a codziennie jego wynik powiększa się średnio o 0,5 mln nowych odtworzeń. Love jest siódmym teledyskiem nagranym w XX wieku, który przekroczył w tym serwisie barierę miliarda wyświetleń.

19. Podczas rozdania nagród Grammy w 1994 roku Whitney otrzymała za I Will Always Love You statuetki w kategoriach Nagranie roku i Najlepsze wokalne żeńskie wykonanie pop. Ścieżka dźwiękowa The Bodyguard została nagrodzona w kategorii Album roku. W trakcie ceremonii Whitney wykonała piosenkę na żywo.

20. Mimo ogromnego sukcesu piosenki, ścieżki dźwiękowej i samego filmu utwór nie uzyskał nominacji do Oscara w kategorii Best Original Song. Nagroda w tej kategorii była przewidziana tylko dla piosenek, które zostały napisane specjalnie do filmu. Mimo tego Whitney pojawiła się na gali w 1994 roku by zaprezentować i wręczyć nagrodę we wspomnianej wyżej kategorii.

21. Utwór zadebiutował na amerykańskiej liście Billboard Hot 100 14 listopada 1992 roku wskakując na #40. Dwa tygodnie później wylądował na szczycie zestawienia pozostając na nim przez 14 kolejnych tygodni. Nikomu wcześniej nie udało się utrzymać na szczycie tej listy tak długo. Rekord został pobity trzy lata później przez utwór Mariah Carey & Boyz II Men – One Sweet Day, który ulokował się na #1 na 16 tygodni. Whitney utrzymała jednak rekord w najdłużej utrzymującej się na #1 piosence pochodzącej z filmu i pozostała bezkonkurencyjna w podsumowaniu magazynu Billboard za 1993 rok. Tydzień po śmierci artystki w 2012 roku ballada powróciła na listę Hot 100 na #3, notując 6723% wzrost sprzedaży cyfrowej.

22. Piosenka w wersji Whitney była numerem 1 we wszystkich europejskich krajach posiadających oficjalne listy singlowe. Na paneuropejskiej liście European Hot 100 ballada utrzymała się na szczycie nieprzerwanie przez 13 tygodni, z kolei album The Bodyguard na analogicznej liście albumowej spędził na najwyższej pozycji w zestawieniu aż 15 tygodni.

23. Whitney Houston była pierwszą artystką, której singiel w USA pokrył się poczwórną platyną. W 1993 roku Zrzeszenie Amerykańskich Wydawców Muzyki – RIAA przyznało piosence certyfikat za sprzedaż przekraczającą 4 mln kopii fizycznych. 12 stycznia 2022 roku recertyfikowano singiel według nowych zasad uwzględniających także sprzedaż cyfrową i streaming. Love otrzymało status diamentowy za łączną sprzedaż przekraczającą w USA 10 mln ekwiwalentów.

24. Singiel z piosenką sprzedał się na całym świecie w liczbie niemal 20 mln egzemplarzy fizycznych i cyfrowych dzięki czemu stał się jednym z pięciu najlepiej sprzedających się małych krążków na świecie oraz najlepiej sprzedającym się żeńskim singlem w historii muzyki.

25. W 2002 roku, w przededniu wojny z Irakiem Saddam Hussein prowadząc kampanię propagandową przed „wyborami” prezydenckimi wykorzystał I Will Always Love You w swoich reklamach telewizyjnych i radiowych. Na potrzeby spotów piosenkę po arabsku zaśpiewała Syryjska piosenkarka Mayyada Bselees. Przesłanie piosenki miało być przypuszczalnie dwojakie: wyrażać dozgonną miłość Saddama do swojego ludu i odwrotnie. Wytwórnia Arista złożyła w związku z bezprawnym wykorzystaniem utworu skargę do irackiej misji przy ONZ.

26. Ballada z wynikiem ponad 450 mln streamów jest trzecim najchętniej odsłuchiwanym utworem z katalogu Whitney Houston w serwisie Spotify.

27. Na przestrzeni ostatnich pięciu dekad piosenka doczekała się niemal 230 coverów studyjnych i koncertowych. Artyści zaczęli masowo nagrywać swoje wersje utworu jednak dopiero po ukazaniu się wersji Whitney Houston. Whitney sięgnęła po nagranie Dolly Parton jako czwarta z kolei po Lindzie Ronstadt, niderlandzkim duecie Saskia en Serge, Jimmie Petersie i pochodzącej z RPA wokalistce Caroline du Preez.

28. Whitney wykonała utwór na żywo 224 razy. Pierwszy raz zaśpiewała balladę 9 grudnia 1992 roku w programie Des O’Connor Tonight emitowanym w brytyjskiej ITV natomiast ostatni raz 17 czerwca 2010 roku w trakcie koncertu w Manchesterze.

29. Dolly Parton zaśpiewała utwór na żywo 145 razy. Po Love na swoich koncertach chętnie sięgali także Beyoncé (129 razy), Carrie Underwood (72 razy), Cliff Richard (42 razy) oraz Leona Lewis (32 razy). Okazjonalne wykonania na swoim koncie mają także Aretha Franklin, Lady Gaga, Christina Aguilera, Brandy, LeAnn Rimes, Kelly Clarkson a nawet Edyta Górniak. Utwór kilkukrotnie na swoich koncertach wykonywał także heavy metalowo – rockowy zespół Halestorm.

30. W 2020 roku amerykańska Biblioteka Kongresu wprowadziła I Will Always Love You do National Recording Registry – listy zawierającej utwory ważne pod względem kulturowym, historycznym lub estetycznym i/lub informującymi o lub odzwierciadlającymi życie w Stanach Zjednoczonych.

---