25 faktów o I Feel You

1. I Feel You jest pierwszym singlem promującym ósmy album Depeche Mode Songs of Faith and Devotion. Piosenkę, podobnie jak cały album nagrywano przez cały 1992 rok. Utwór wydano na singlu fizycznym 9 lutego 1993 roku.

2. Pomysł na utwór i jego wczesne elementy (m.in. perkusję) powstały w specjalnie zaaranżowanym na potrzeby zespołu studiu w jednej z luksusowych willi zlokalizowanych kilkanaście kilometrów od Madrytu. Ponieważ praca w Hiszpanii szła bardzo opornie, w drugiej połowie roku zespół przeniósł się z nagraniami do bardziej komercyjnego studia Chateau du Pape w Hamburgu, gdzie dokończono i nagrano finalną wersję piosenki. Gotowe demo, podobnie jak resztę albumu zmiksowano w Olympic Studios w Londynie.

3. Mimo, że nagranie charakteryzuje bardzo żywe, perkusyjno – gitarowe brzmienie, to proces jego powstawania nie był tak oczywisty, jak mogłoby się wydawać. Zagrane w studiu instrumenty były poddawane rozmaitym zabiegom, które przełożyły się na ich finalne brzmienie: W I Feel You grałem na perkusji z towarzyszeniem ścieżki w jednym, konkretnym stylu, a później zagrałem to jeszcze raz, bardziej funkowo. […] Dwa zestawy perkusyjne – mniejszy i większy – zostały nagrane w innych pomieszczeniach, co nadało brzmieniu każdego z nich odmienny klimat. Poza tym zarejestrowaliśmy je w różny sposób. Większość była samplowana, a następnie poddana sekwencjonowaniu w formie loopów perkusyjnych. – wspominał Alan Wilder, dodając: Na początku I Feel You słychać perkusję, przetworzoną przez syntezator i zniekształconą, a następnie obniżoną o połowę poziomu.

4. W wywiadzie dla magazynu Rolling Stone z listopada 1993 roku Dave Gahan przyznał, że I Feel You oraz Condemnation były utworami, które w 1992 roku wskrzesiły w nim prawdziwą chęć nagrania kolejnej płyty Depeche Mode: Cieszę się, że Martin odszedł od formuły muzyki tanecznej, bo gdyby poszedł w drugą stronę, prawdopodobnie nie zawracałbym sobie głowy nagrywaniem kolejnej płyty z Depeche Mode. Kiedy po raz pierwszy usłyszałem Condemnation poczułem prawdziwą ulgę; Nie mogłem w to uwierzyć! A potem [podczas słuchania taśmy demo Martina] rozległ się utwór I Feel You… To był moment, kiedy spojrzałem w lustro, wziąłem miotłę i zacząłem naśladować w powietrzu grę na gitarze. Byłem gotowy zrobić coś w określonym kierunku i nagle wszystko zaczęło się układać.

5. Dave Gahan, jako jedyny z zespołu był przeciwny wyborowi I Feel You do roli pierwszego singla z albumu Songs of Faith and Devotion. Jego faworytem był utwór Condemnation, w którym według niego zespołowi udało się uchwycić coś naprawdę wyjątkowego.

6. Dave bardzo chciał, by na pierwszym singlu wylądował utwór Condemnation ale finalnie musiał zaakceptować I Feel You, ponieważ w tej roli od początku widzieli go pozostali członkowie grupy. Gahan został w tej kwestii zwyczajnie przegłosowany, a decyzję o wyborze Feel uzasadnił później sam Alan Wilder: Głównym powodem, dla którego go wybraliśmy, był fakt, że ten utwór miał swój charakter i był radykalnie odmienny od tego, co robiliśmy wcześniej. Mieliśmy nadzieję, że zaskoczy ludzi i sprawi, że staną się ciekawi reszty albumu. W innym wywiadzie przyklasnął mu także Fletcher: Ponieważ tak długo nas nie było, chcieliśmy wrócić z utworem, który zrobi wrażenie. Ludzie naprawdę reagowali na ten numer!

7. Mimo, że płyta Songs of Faith and Devotion jest uznawana za najmroczniejszy album grupy, to zdecydowanie nie można tego powiedzieć o promującym go I Feel You. Napisany przez Martina Gore’a utwór opowiada o pięknie i potędze bezwarunkowej miłości oraz o stale pogłębiającej się sile więzi między dwojgiem kochających i pożądających się ludzi. W tamtym czasie wielu fanów grupy nie wiedziało o narkotykowym nałogu Dave’a Gahana i wybór piosenki o optymistycznym wydźwięku miał w pewnym sensie utrzymywać ich w tej niewiedzy przynajmniej w okresie premiery płyty.

8. Podczas sesji nagraniowych do albumu powstała także rockowa piosenka My Joy, w którą wsamplowano elementy perkusji i gitary z I Feel You. Numer wydano później jako B-side singla Walking In My Shoes.

9. I Feel You jest pierwszym singlem Depeche Mode, który został wydany w USA wcześniej niż w Wielkiej Brytanii. Utwór trafił do amerykańskich sklepów muzycznych 9 lutego, natomiast do brytyjskich 15 lutego.

10. Jesienią 1993 roku Sire/Reprise postanowili wydać w USA promocyjny singiel One Caress, który w lutym wydano już jako B-side singla I Feel You. W praktyce polegało to na dodaniu stickerów do fizycznych wydań I Feel You z napisem: „zawierający nowy singiel One Caress”. Zabieg ten miał tam pod koniec roku dodatkowo podkręcić sprzedaż wytłoczonego już wcześniej singla przy okazji wydania live – albumu z trasy Devotional Tour.

11. Wielu fanów zespołu i krytyków muzycznych w momencie premiery porównywało I Feel You do Personal Jesus, który jako pierwszy zapowiadał poprzedni album zespołu Violator. I Feel You było odbierane jako bardziej wyrazista i żywa aktualizacja brzmienia zaprezentowanego w Personal Jesus. Porównaniom nie umknął także nakręcony na pustyni teledysk oraz temat wiary i pożądania podjęty w utworze, który odczytywano jako mroczny wyraz całkowitego oddania się komuś na poziomie duchowym bądź cielesnym.

12. Okładkę singla fizycznego zdobią cztery symbole – każdy z nich reprezentuje innego członka zespołu: lewy górny róg – Alana, prawy górny róg – Dave’a, lewy dolny róg – Martina, prawy dolny róg – Andy’ego. Skąd wiadomo jaki symbol należy do kogo? W prawym rogu każdego symbolu można odnaleźć cyfry, które są datami urodzenia poszczególnych muzyków. W jednym z późniejszych wywiadów Alan Wilder przyznał, że nie jest fanem oprawy, jaką z myślą o erze Songs of Faith and Devotion stworzył Anton Corbijn, a samą okładkę albumu uważa za jedną z najgorszych w dorobku zespołu.

13. Martin Gore w wywiadzie dla magazynu Bong z 1998 roku przyznał, że I Feel You jest najbardziej rockowym osiągnięciem Depeche Mode i z wszystkich nagranych do tej pory utworów przybliża zespół najbardziej do brzmienia prawdziwego, autentycznego zespołu rockowego.

14. Czarno – biały, sugestywny teledysk wyreżyserował wieloletni współpracownik zespołu Anton Corbijn. Długowłosy, wytatuowany Gahan ubrany w charakterystyczne czarne okulary i prążkowany garnitur wyśpiewuje kolejne wersy piosenki, podczas gdy zamknięta w świątyni, grana przez brytyjską aktorkę Lysette Anthony kobieta wykonuje seksowne pozy, wabiąc go sugestywnie w swoje ramiona. W finalnej scenie Gahan rozbiera się przed nią a ciąg dalszy reżyser pozostawia już wyobraźni widza. Pozostali członkowie zespołu zlokalizowani gdzieś w tle Gahana grają na instrumentach – Fletcher na keyboardzie, Gore na gitarze a Wilder na perkusji. W trakcie kręcenia wideoklipu Corbijn wykonał grupie także sesję zdjęciową, której użyto później do promocji albumu i powiązanych z nim bocznych wydawnictw.

15. Wiele źródeł podaje, że teledysk kręcono w okolicach Madrytu – jest to jednak nieprawda. Wideoklip do utworu nagrano w styczniu 1993 roku w parku Red Rock Canyon w okolicach miejscowości Cantil w Kalifornii. W parku znajdują się malownicze pustynne klify, wzgórza i rozmaite, spektakularne formacje skalne. Park jest znany filmowcom z Hollywood – od lat kręci się tutaj zdjęcia do westernów bądź innego rodzaju filmów, seriali, reklam czy teledysków. Oprócz Depeche Mode swoje wideoklipy nakręcili tutaj także Destiny’s Child (Cater 2 U) i Muse (Knights of Cydonia).

16. Teledysk do I Feel You był w 1993 roku nominowany do nagrody MTV Video Music Awards. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że była to druga i zarazem ostatnia nominacja do tej statuetki, którą Depesze otrzymali z rąk MTV. Pierwszy raz grupę nominowano w 1990 roku za podobny tematycznie teledysk do Personal Jesus. Niestety podobnie jak w 1990 roku, także trzy lata później statuetka powędrowała w ręce kogoś innego.

17. W wideo do utworu In Your Room Anton Corbijn umieścił kilka retrospektywnych odniesień do wcześniejszych klipów Depeche Mode. Corbijn znając i obserwując od lat członków grupy, był wówczas przekonany, że Dave wcześniej umrze, zanim zespół będzie w stanie nagrać cokolwiek nowego. W wideo pojawiła się więc m.in. postać kobiety ubrana w garnitur w prążki, okulary przeciwsłoneczne i perukę – było to bezpośrednie nawiązanie do wyglądu Gahana z teledysku do I Feel You.

18. Singiel z piosenką sprzedał się na całym świecie w liczbie ponad 1,1 mln egzemplarzy fizycznych, z czego ponad 500 tys. rozeszło się w USA a 100 tys. w Wielkiej Brytanii. Utwór jest ósmym i zarazem ostatnim singlem zespołu, którego globalna sprzedaż w formie fizycznej przekroczyła milion kopii. Doliczając do krążków fizycznych późniejsze wyniki ze sprzedaży cyfrowej i streaming przeliczony na ekwiwalenty sprzedaż piosenki można dzisiaj oszacować na ponad 2 mln jednostek.

19. Piosenka jest jednym z największych europejskich przebojów Depeche Mode. Utwór dotarł na szczyt list przebojów w Finlandii, Hiszpanii i Grecji oraz wdarł się do Top 10 krajowych list we Włoszech, Francji, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Szwecji, Danii, Szwajcarii, Austrii i Portugalii. O popularności piosenki świadczył wynik na paneuropejskiej liście European Hot 100, gdzie numer dotarł do #2. Utwór w maju 1993 roku był także #1 na naszej rodzimej Liście Przebojów Programu Trzeciego.

20. Utwór dotarł do #37 amerykańskiej listy Billboard Hot 100 i utrzymał się w zestawieniu przez 12 tygodni. Żaden wydany później singiel Depeche Mode nie osiągnął już na tej liście lepszego wyniku. I Feel You był stosunkowo chętnie grany przez tamtejsze rockowe rozgłośnie radiowe – numer okupował przez 5 tygodni szczyt zestawienia Alternative Airplay oraz wspiął się na #59 głównej listy Hot 100 Airplay. Numer, dzięki sporej liczbie remiksów wskoczył także do Top 5 notowań Hot Dance Club Play i Hot Dance Music/Maxi – Singles Sales. Wsparcie ze strony amerykańskich mediów przełożyło się na sprzedaż singla, który w niespełna trzy miesiące osiągnął tam status Złotej płyty. Jeszcze lepsze wyniki odnotowała płyta Songs of Faith and Devotion, która zadebiutowała na szczycie albumowej listy Billboardu a dwa miesiące później uzyskała status Platyny za sprzedaż 1 mln kopii.

21. Brytyjska, electro – rockowa formacja Apollo 440 nagrała cover I Feel You z myślą o For the Masses –specjalnym albumie – hołdzie dla twórczości Depeche Mode, który wydano latem 1998 roku. Mimo, że płyta odniosła spory sukces w Niemczech i weszła nawet na amerykańską listę Billboardu, to została dość chłodno odebrana przez krytyków muzycznych, którzy wytknęli większości zespołów, w tym Apollo 440 brak kreatywności w tworzeniu własnych wersji Depeszowskich szlagierów.

22. W 1999 roku brytyjski band Placebo nagrał własny cover I Feel You, który wydano pierwotnie w formie singla kasetowego dla członków oficjalnego fanklubu grupy. Numer pojawił się także jako bonus na amerykańskiej wersji trzeciego albumu grupy Black Market Live. W 2003 roku utwór trafił na kompilację Covers, która w formie bonusowego dysku złożyła się na specjalną edycję płyty Sleeping with Ghosts.

23. W 2015 roku własną wersję utworu nagrał były gitarzysta i autor tekstów piosenek The Smiths – Johnny Marr. Utwór wydano na 7 – calowym, kolorowym winylu limitowanym do 4000 egzemplarzy i wydanym w ramach eventu Record Store Day 18 kwietnia 2015 roku. Do piosenki nagrano także teledysk. Cover zasilił tracklistę dwupłytowej kompliacji Spirit Power: The Best of Johnny Marr wydanej 3 listopada 2023 roku.

24. Piosenka jest stałym punktem setlisty każdej trasy koncertowej Depeche Mode począwszy od Devotional Tour z 1993 roku. W ciągu trzech dekad od wydania formacja zagrała utwór na żywo niemal 800 razy. Utwór wykonywał także Dave Gahan w trakcie swojej solowej trasy koncertowej The Paper Monsters Tour obejmującej ponad 70 koncertów w 2003 roku. I Feel You w wersji live począwszy od 2014 roku chętnie na swoich koncertach wykonuje także Johnny Marr – do tej pory zagrał go 65 razy.

25. Mimo swojej oryginalności i rockowego, zaczepnego charakteru piosenka nie jest dzisiaj topowym numerem w streamingowym katalogu zespołu – obok Walking In My Shoes wciąż jest to jednak najpopularniejszy utwór z albumu Songs of Faith and Devotion. W serwisie Spotify numer osiągnął poziom 43 mln streamów (dane na 03/2024), natomiast teledysk w serwisie YouTube do tej pory zanotował 30 mln wyświetleń (dane na 03/2024).