RISING DIVAS – 10 najlepiej sprzedających się debiutów płytowych

Lata 80., 90. oraz w mniejszym stopniu 00. w muzyce popularnej charakteryzowała tendencja do kreowania przez wytwórnie płytowe wielkich supergwiazd. Wybuch takiej supernowej był często długo i skrzętnie planowany. Debiut miał być na tyle mocny, by skupić na nim jak największą liczbę fanów. Większa część z nich miała potem z zapartym tchem śledzić każdy nowy krok swojego idola i tym samym dostarczać promującej go wytwórni płytowej stałych dochodów. Nie wszystkie debiuty udało się wyprowadzić na drogę wieloletnich karier, ale nawet te chwilowe błyski trwale zapisały się na kartach historii muzyki. Śledząc uważnie moją stronę mogliście już zapoznać się z crème de la crème wśród najlepiej sprzedających się składanek typu greatest hits, poznać największe albumowe klapy ale też i największe muzyczne comebacki ostatnich lat. Dzisiaj czas na wschodzące diwy! Która z nich absolutnie wygrywa w tym zestawieniu?

* podane wyniki sprzedażowe uwzględniają wyłącznie sprzedaż fizyczną albumów

10. Christina Aguilera – Christina Aguilera (1999) – 14 mln

W czerwcu 1998 roku odbyła się kinowa premiera animacji Mulan. Wykonanie motywu przewodniego – ballady Reflection – powierzono 17-letniej wówczas Christinie Aguilerze. Sukces nagrania przyniósł jej propozycję kontraktu ze strony wytwórni RCA Records. Kompania wpompowała milion dolarów w gaże dla tekściarzy, producentów muzycznych i lekcje śpiewu dla początkującej gwiazdy mainstreamu. Pierwszy owoc ponad półrocznej pracy w studiach nagraniowych – singiel Genie In a Bottle pojawił się w czerwcu 1999 roku. Nie minął miesiąc, a nazwisko Aguilery wylądowało na szczycie listy Billboard Hot 100, pozostając na nim przez 5 kolejnych tygodni. Numer w szaleńczym tempie zawojował listy przebojów na całym świecie, stając się jednym z największych bestsellerów nie tylko lata ale i całego 1999 roku. Startu jaki utwór zapewnił debiutanckiej płycie artystki, nie udało się jej pobić już nigdy – track do dnia dzisiejszego dzierży miano najlepiej sprzedającego się singla w całej karierze Xtiny.

Długogrający debiut Christina Aguilera pojawił się na rynku w drugiej połowie sierpnia. Krążek został przyjęty o wiele lepiej niż wydany ponad pół roku wcześniej debiut Britney Spears. Christina została objawiona światu jako ta, która posiada nie tylko ogromną charyzmę ale i nieprzeciętny talent wokalny, mimo, że płyta była typowym, komercyjnym, ukierunkowanym głównie na Amerykę, sterowanym odgórnie przez wytwórnię przedsięwzięciem. Na początku 2000 roku Christinę uhonorowano nagrodą Grammy w kategorii Najlepszy debiutujący artysta. Z Aguilery wykuto kolejne topowe single – What a Girl Wants, Come On Over Baby (All I Want Is You) czy I Turn to You. Mimo, że płyta była największym sprzedażowym przebojem w USA i Kanadzie, gdzie nabiła łącznie wynik blisko 10 mln egzemplarzy, to udało się jej zdobyć także sporo certyfikatów na europejskich i azjatyckich rynkach, które finalnie uczyniły z niej najlepiej sprzedający się album Xtiny. Dzisiaj kariera Aguilery w zasadzie powróciła do poziomu sprzed wydania tej płyty. Może jeszcze uratuje ją jakiś cud!

09. Mariah Carey – Mariah Carey (1990) – 14,1 mln

Historia wielkiego debiutu Mariah Carey sięga 1988 roku. To wtedy młodziutka Mariah przeprowadziła się do Nowego Jorku. Tam podejmowała się różnych zajęć, ale nieustannie swoim 4-ścieżkowym, wciąż dopracowywanym demo starała się zwrócić uwagę możnowładców z wielkich nowojorskich wytwórni płytowych. Po kilku miesiącach starań Carey trafiła do chórków piosenkarki Brendy K. Starr. Brenda dostrzegła jej talent wokalny i pewnego wieczoru zabrała ją na galę przemysłu muzycznego, podczas której demo Carey trafiło w ręce Tommy’ego Mottoli. Po tygodniu od odsłuchu taśmy, Tommy zaprosił Mariah do siedziby Columbia Records. Po serii spotkań, w grudniu 1988 roku Carey podpisała z Columbią kontrakt, który stał się przepustką do kariery, o jakiej nigdy wcześniej nawet nie śniła.

Mariah Carey miała być wielką supergwiazdą – odpowiedzią kompanii Sony na Whitney Houston związaną w tamtym czasie z BMG i Madonnę nagrywającą dla Warnera. Wielki debiut płytowy Mariah nastąpił w czerwcu 1990 roku. Początkowo sukcesem były jedynie single promujące płytę – Vision of Love, Love Takes Time, Someday i I Don’t Wanna Cry. Wszystkie zaliczyły szczyt listy Billboard Hot 100. Płyta stała się sprzedażowym hitem dopiero po występie Mariah na gali rozdania nagród Grammy w lutym 1991 roku. Carey zgarnęła wówczas dwie statuetki oraz wykonała na żywo utwór Vision of Love. Po występie krążek Mariah Carey błyskawicznie poszybował na #1 listy albumowej Billboardu pozostając na tej pozycji przez 11 kolejnych tygodni. Płyta stała się najlepiej sprzedającym albumem w USA w 1991 roku. Krążek przyjął się świetnie także w Kanadzie, Australii oraz Japonii. W Europie płyta rozeszła się łącznie w liczbie 1,5 mln egzemplarzy, ale był to dopiero skromny początek sprzedażowych sukcesów, które miały nadejść wraz z albumem Music Box.

08. Dido – No Angel (1999) – 14,5 mln

Debiut płytowy Dido początkowo ukazał się tylko w USA. Miało to związek z opóźnieniami w finalizacji umowy na wydanie krążka w Europie. Płytę No Angel wydano w czerwcu 1999 roku. Dido musiała jednak poczekać na pierwsze sukcesy. Takowe pojawiły się dopiero pod koniec roku, kiedy w amerykańskiej telewizji zadebiutował serial Roswell, którego przewodnim motywem muzycznym została piosenka Here with Me, będąca zarazem pierwszym singlem promującym No Angel. Mimo ogromnej popularności serialu płyta wciąż sprzedawała się poniżej oczekiwań. Przełom nastąpił w momencie, w którym Eminem wypuścił na rynek utwór Stan – trzeci singiel z albumu The Marshall Mathers LP.

Raper użył w nagraniu Stan fragmentów utworu Dido – Thank You. Numer stał się ogromnym międzynarodowym przebojem i jest dzisiaj uznawany za jeden z jego największych klasyków. Traf chciał, że w tym samym momencie co Stan wydano także Thank You w solowej wersji Dido. Nagranie napędzone sukcesem piosenki Eminema zaczęło piąć się w górę na liście Billboard Hot 100, docierając do #3 i pozostając w zestawieniu przez 40 kolejnych tygodni. W chwili, kiedy No Angel zaczęła święcić sukcesy w USA, wydano krążek na całym świecie. Here with Me, napędzane międzynarodową popularnością serialu Roswell zyskało ogromne wsparcie ze strony radia i telewizji. Koniec 2001 roku przyniósł kolejny przebój w postaci tanecznego Hunter. Debiut Dido był największym bestsellerem 2001 roku w Wielkiej Brytanii, pokrywając się tam 10-krotną platyną za ponad 3 mln sprzedanych egzemplarzy. No Angel był także jednym z największych sprzedażowych hitów roku w Australii, Francji, Niemczech czy Irlandii. Łącznie krążek rozszedł się na całym świecie w ponad 14,5 mln egzemplarzy, torując drogę drugiej płycie Dido – Life for Rent, na którą od razu po premierze dosłownie rzuciła się cała rzesza nabywców No Angel, czyniąc z niej najszybciej rozchodzący się żeński krążek w historii współczesnej muzyki.

07. Jewel – Pieces of You (1995) – 15,4 mln

Podejrzewam, że większość z Was może pierwszy raz słyszeć o takiej artystce jak Jewel. W wielkim skrócie to taki odpowiednik Taylor Swift, tyle że z lat 90. Standardowo Jewel porusza się w przyjemnych klimatach typu folk, folk – rock, pop, później country, chociaż zdarzały się jej także eksperymenty z dance popem. W latach 90. płyty firmowane jej nazwiskiem sprzedały się łącznie w ilości ponad 20 mln egzemplarzy na całym świecie. Lwia część tego urobku pochodziła z Ameryki i Australii/Nowej Zelandii, ale artystka miała też swoje momenty na listach europejskich. Debiutancka płyta Jewel Pieces of You ukazała się pod koniec lutego 1995 roku i początkowo była totalną sprzedażową bombą, w najgorszym możliwym znaczeniu tego słowa – w ciągu roku od premiery sprzedano zaledwie 3 tys. kopii!

Wszystko odmieniło się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, kiedy w 1997 roku Bob Dylan zaproponował początkującej wówczas artystce by udała się z nim w tournée, występując w roli supportu. Płyta z tygodnia na tydzień zaczęła piąć się na liście Billboardu. W czerwcu 1997 roku w eter wypuszczono numer Foolish Games, który był jednocześnie trzecim singlem promującym ścieżkę dźwiękową do filmu Batman i Robin. Foolish Games ukazał się jako bonus na wydanym ponownie singlu You Were Meant for Me. Obydwie piosenki zostały nagrane na nowo, tak by były bardziej przyjazne dla stacji radiowych. Zabieg umieszczenia dwóch promowanych w radiu i telewizji numerów na jednym, podwójnym singlu spowodował, że You Were Meant for Me/Foolish Games spędził na liście Billboard Hot 100 łącznie aż 65 tygodni! W tamtym czasie był to wynik, który trafił do Księgi Rekordów Guinessa. Singiel wylądował na #2 w podsumowaniu rocznym Billboardu. Popularność artystki w USA była tak ogromna, że w tamtym czasie płytę przy sprzedaży 7 mln realnych kopii certyfikowano za nakład 12 mln, który wylądował na półkach sklepowych. Na całym świecie krążek rozszedł się do dnia dzisiejszego w ponad 15 mln egzemplarzy. I mimo tego, że mało kto, zwłaszcza w Europie o Jewel dzisiaj pamięta, to sukcesów pierwszej, ale też i drugiej studyjnej płyty może jej pozazdrościć nawet lubująca się w podobnych klimatach, błyszcząca aktualnie na mainstreamowym firnamencie Taylor Swift.

06. Lauryn Hill – The Miseducation of Lauryn Hill (1998) – 15,6 mln

Może nie wszyscy kojarzycie nazwisko Lauryn Hill, ale większość z Was musiała słyszeć wielki hit 1996 roku autorstwa The Fugees – Killing Me Softly. W skład legendarnego trio wchodzili Lauryn Hill, Wyclef Jean i Pras Michel. Po rozpadzie zespołu w 1997 roku, Lauryn zainspirowana relacją z synem Boba Marleya i pierwszą ciążą postanowiła nagrać solowy album. Sesje nagraniowe trwały od jesieni 1997 roku do czerwca 1998. Był to czas, kiedy Hill wraz Rohanem Marleyem spodziewali się już drugiego dziecka.

Druga ciąża nie przeszkodziła w wydaniu debiutu płytowego Lauryn. Krążek The Miseducation of Lauryn Hill wypuszczono na rynek pod koniec sierpnia 1998 roku. Promocja albumu była początkowo wsparta jedynie promo-singlem Lost Ones i radiowym Doo Wop (That Thing). Płyta zadebiutowała na szczycie listy Billboardu z sprzedażą 422 tys. kopii i pozostała na #1 przez 4 tygodnie. Lauryn pobiła należący do Ray of Light Madonny żeński rekord sprzedaży w pierwszym tygodniu od premiery. Po narodzinach drugiego dziecka, Hill zabrała się za promocję krążka. Doo Wop (That Thing) wydano na singlu fizycznym pod koniec października, a dwa tygodnie później numer zadebiutował na samym szczycie Hot 100.

Potężna eksplozja sprzedaży płyty nastąpiła jednak po gali rozdania nagród Grammy w 1999 roku. Lauryn została jako pierwsza kobieta w historii nominowana aż w dziesięciu kategoriach, wygrywając ostatecznie w połowie z nich: Album roku, Najlepszy album R&B, Najlepszy debiutujący artysta, Najlepsza piosenka R&B i Najlepsze żeńskie wokalne wykonanie R&B. Miseucation jest dzisiaj stałą bywalczynią na listach najlepszych płyt wszechczasów. To ten krążek otworzył furtkę do mainstreamu raperkom i wokalistkom z szeroko pojętego nurtu czarnej muzyki – hip-hopu, rapu, neosoulu czy r&b, stereotypowo kojarzonych w tamtym czasie z męskim punktem widzenia, gangsterskim rapem, przemocą czy przestępczym stylem życia. I mimo, że sama Lauryn później nie wydała już żadnej studyjnej płyty a jej życie nie należy do takich, które warto naśladować, to jej wkładu w popularyzację żeńskiego nurtu w czarnej muzyce z czasów Miseducation nikt dzisiaj nie może podważyć.

05. Lady Gaga – The Fame/The Fame Monster (2008/2009) – 16 mln

Formowanie wizerunku, muzycznego stylu, dopinanie kontraktów z wytwórnią i współpraca z rozmaitymi producentami i osobistościami świata muzyki, którzy wywarli wpływ na debiut Lady Gagi miało miejsce w latach 2006 – 2008. Swój finalny kształt album The Fame uzyskał na początku 2008 roku, kiedy Gaga podjęła współpracę z producentem RedOne. To on był głównym współautorem jej pierwszego wielkiego szlagieru – Just Dance, wydanego w kwietniu 2008 roku. Początkowo nagranie było jedynie klubowym przebojem. Wszystko zaczęło zmieniać się pod koniec roku, kiedy na rynek wypuszczono Poker Face. Wtedy nastąpiła absolutna erupcja popularności Lady Gagi. Just Dance po 22 tygodniach od swojego debiutu na liście Hot 100 z początkiem 2009 roku wskoczył na sam szczyt zestawienia. 3 miesiące później to samo miejsce zajął singiel Poker Face, stając się jednocześnie jednym z najlepiej sprzedających się utworów w historii muzyki.

LoveGame i Paparazzi były kolejnymi przebojami, które pociągnęły promocję krążka. Jesienią 2009 roku wydano reedycję The Fame zatytułowaną The Fame Monster. W niektórych rejonach świata krążek wydano także jako osobną EP. Wraz z premierą reedycji, na której pojawiło się 8 nowych nagrań sprzedaż debiutu ponownie wystrzeliła w górę w najgorętszym sprzedażowo okresie przedświątecznym. The Fame spędziło rekordowe 118 tygodni na szczycie listy Billboard Top Dance/Electronic Albums. Kolejne single takie jak Bad Romance, Telephone i Alejandro ugruntowały status Gagi jako tej, która w ciągu zaledwie półtorej roku absolutnie zdominowała światowy mainstream, stając się czołową supergwiazdą muzyki popularnej. Era The Fame/The Fame Monster przyniosła Lady Gadze łącznie pięć nagród Grammy a tournée The Monster Ball Tour z zyskiem rzędu 230 mln dolarów stało się najdochodowszą trasą koncertową artysty debiutującego w historii muzyki. Gdyby do 16 mln fizycznych i cyfrowych kopii albumu doliczyć wyniki samych singli ze sprzedaży cyfrowej i ze streamingu przeliczone na ekwiwalenty, sprzedaż albumu można dzisiaj szacować na niemal 30 mln!

04. Avril Lavigne – Let Go (2002) – 16,5 mln

Wydanie debiutanckiego albumu Avril Lavigne poprzedziła seria konfliktów między początkującą piosenkarką a wytwórnią Arista, z którą Avril podpisała kontrakt pod koniec 2000 roku. Początkowo wytwórnia oczekiwała od Avril nagrania albumu w stylu folk – country. Niestety wizje kompanii kompletnie rozminęły się z fascynacjami niepokornej nastolatki, która interesowała się gitarowym graniem, a nie balladami w stylu Faith Hill czy Jewel. Arista groziła jej zerwaniem kontraktu, ale finalnie dała Lavigne szansę na stworzenie materiału według własnej koncepcji pod okiem Clifa Magnessa. Rezultaty sesji nagraniowych w Los Angeles nie spodobały się jednak władzom wytwórni, co poskutkowało dalszymi poszukiwaniami producentów, którzy w jakiś cudowny sposób pogodziliby sprzeczne koncepcje Avril i Aristy. Na początku 2002 roku Lavigne podjęła współpracę z producenckim trio działającym pod nazwą The Matrix. Jako, że członkowie tercetu mieli wcześniej do czynienia z pop – rockiem, udało im się wraz z Avril wypracować koncept płyty, który ostatecznie został zaakceptowany przez szefa Aristy.

Premierę Let Go poprzedziło wydanie singla Complicated, który w ciągu kilku tygodni stał się ogromnym międzynarodowym przebojem, wdzierając się na topowe miejsca list przebojów zarówno w Ameryce, jak i Europie czy Australii. Z albumu wylansowano także pop – punkowy, skierowany do nastoletniej publiczności przebój Sk8er Boi oraz ukazujące bardziej dojrzałą stronę Kanadyjki, balladowe I’m With You. Wydanie I’m With You pod koniec roku spowodowało ogromny wzrost sprzedaży płyty w okresie przedświątecznym na całym świecie. Finalnie Let Go stał się najlepiej sprzedającym się debiutem oraz trzecim najlepiej sprzedającym się albumem 2002 roku w USA. W rodzimej Kanadzie krążek w ciągu roku sprzedał się w rekordowej liczbie 1 mln kopii, co zagwarantowało mu tam status diamentowej płyty. Podobna sytuacja miała miejsce w Japonii, w której z sprzedażą powyżej 1 mln Let Go uzyskał status najlepiej sprzedającego się albumu wydanego przez zagranicznego artystę w 2002 roku. Z kolei w Wielkiej Brytanii Avril trafiła do Księgi Rekordów Guinessa, stając się najmłodszą wokalistką w historii, której płyta wylądowała na #1 tamtejszej listy najlepiej sprzedających się albumów. Na kolejnej płycie Avril poszła już w swoje wymarzone, gitarowe brzmienia, ale zaraz po jej wydaniu nadal w ramach kompanii Sony przeszła z Aristy do RCA Records, gdzie dostała więcej swobody w nagrywaniu kolejnych płyt.

03. Whitney Houston – Whitney Houston (1985) – 22 mln

Whitney Houston została odkryta przez Gerry’ego Griffitha i Clive’a Davisa w 1983 roku. Griffith zachwycony jej występem w jednym z nowojorskich klubów nocnych namówił Davisa by przyszedł również jej posłuchać. Clive dostrzegł w Whitney potencjał na wielką gwiazdę i jeszcze w tym samym roku podpisał z nią kontrakt płytowy. Początkowo Davis miał problem ze znalezieniem odpowiednich producentów dla Whitney. Zebranie materiału na pierwszą płytę nowej gwiazdy Aristy zajęło mu półtorej roku. W końcu jednak Davisowi udało się skompletować producencki team, który wszedł z Houston do studia nagraniowego. Album Whitney Houston ukazał się w lutym 1985 roku. Pierwsze lokalne single – amerykański Thinking About You i brytyjski Someone for Me nie były przebojami, a sama płyta sprzedawała się bardzo słabo. Wzrost zainteresowania longplayem spowodowało wydanie utworu You Give Good Love, który dotarł do #3 na liście Billboard Hot 100.

W sierpniu wypuszczono kolejną balladę – Saving All My Love For You, która jako pierwszy utwór Houston dotarła na szczyt listy Hot 100. Nie był to jeszcze jednak sukces, którego oczekiwano, ale odzew publiczności był tak duży, że MTV mimo swojej ówczesnej niechęci do czarnoskórych artystów musiało emitować balladę. W listopadzie wypuszczono dedykowany szerszej publiczności, taneczny How Will I Know. Do piosenki nagrano efektowny teledysk, który ostatecznie wpłynął na decyzję MTV o jego regularnej emisji. How Will I Know był pierwszym klipem Whitney, który zyskał ogromną rotację w MTV. Od tej chwili kolejne single wschodzącej gwiazdy były już regularnie emitowane na antenie stacji. Dzięki wsparciu tego potężnego w tamtym czasie medium, docierając do masy nowych, młodych odbiorców Houston błyskawicznie znalazła się na fali wznoszącej.

Prawdziwie przełomowy moment dla debiutu Whitney nastąpił jednak po gali rozdania nagród Grammy w lutym 1986 roku. Whitney w trakcie wieczoru zaśpiewała Saving All My Love For You oraz otrzymała statuetkę w kategorii Najlepsze żeńskie wokalne wykonanie pop. Po ceremonii, dokładnie 55 tygodni od debiutu płyta wskoczyła na szczyt albumowej listy Billboardu i spędziła na nim łącznie 14 tygodni. Ogromnym przebojem w tamtym czasie stała się potężna ballada Greatest Love of All, która spędziła na szczycie Hot 100 3 tygodnie. Whitney Houston stała się najlepiej sprzedającym krążkiem 1986 roku w USA generując finalnie sprzedaż przekraczającą tam 13 mln kopii. Płyta świetnie przyjęła się także w Europie, Japonii i Australii. W Australii krążek był pierwszym albumem nagranym przez Afroamerykankę, który wylądował tam na #1 listy albumowej, spędzając na jej szczycie aż 11 tygodni. Łącznie album Whitney Houston sprzedał się w 22 mln egzemplarzy na całym świecie, stając się nie tylko najlepiej sprzedającym albumem samej Whit ale i jednym z najlepiej sprzedających się albumów w historii muzyki.

02. Norah Jones – Come Away With Me (2002) – 24 mln

W 2000 roku do Nowego Jorku przeprowadził się J.C. Hopkins – producent muzyczny, pisarz i autor tekstów piosenek. Artysta stworzył na Brooklynie jazzowy zespół JC Hopkins Biggish Band, do którego zaangażował śpiewającą muzykę lounge Norah Jones. Traf chciał, że ówczesna żona Hopkinsa – Shell White pracowała w kompanii EMI. White podrzuciła 3-ścieżkowe demo nagrane przez Jones wysoko postawionym decydentom wytwórni Blue Note. Prezes oraz A&R wytwórni zgodnie stwierdzili, że Norah Jones ma potencjał i postanowili dać jej zielone światło podpisując z nią kontrakt płytowy.

Balansującą w przyjemnym, atmosferycznym jazzowo – bluesowo – folkowym klimacie płytę Come Away With Me wydano pod koniec lutego 2002 roku. Początkowo nie była ona promowana żadnymi singlami i nie odniosła większego sprzedażowego sukcesu. Pierwszy singiel Don’t Know Why wydano dopiero w lipcu, drugi Feelin’ the Same Way wypuszczono na rynek miesiąc później. Album nadal sprzedawał się jednak bardzo średnio. Wszystko zaczęło zmieniać się na przełomie 2002 i 2003 roku. Krążek dostał osiem nominacji do nagród Grammy. Pod koniec stycznia 2003 roku, na miesiąc przed rozdaniem nagród płyta wylądowała na #1 listy Billboardu, przewodząc całemu zestawieniu przez 3 kolejne tygodnie.

Sprzedaż Come Away With Me wystrzeliła po rozdaniu nagród Grammy, w trakcie których Jones zgarnęła pięć statuetek, w tym te w najważniejszych kategoriach: Nagranie roku, Album roku, Najlepszy artysta debiutujący, Najlepsze żeńskie wokalne wykonanie pop oraz Najlepszy wokalny album pop. Ponadto twórcy pracujący przy płycie otrzymali także nagrody w kategorii Piosenka roku, Producent roku i Najlepiej zaaranżowany album nieklasyczny. Po takiej lawinie prestiżowych jeszcze w tamtym czasie nagród Grammy, płyta zyskała na światowych listach sprzedaży zupełnie nowe życie. W USA krążek sprzedano w ponad 11 mln egzemplarzy, w Wielkiej Brytanii – ponad 2,5 mln, we Francji – 1,8 mln a w Kanadzie w liczbie przekraczającej 1 mln – łącznie na całym świecie sprzedaż dobiła do poziomu 24 mln kopii. Nawet na naszym krajowym rynku Come Away With Me była ogromnym przebojem osiągając wynik ponad 200 tys. egzemplarzy. W czasie, kiedy sprzedaż płyt zaczęła bardzo szybko spadać wskutek szerzącego się piractwa dla zagranicznej płyty w Polsce był to wynik naprawdę astronomiczny.

01. Britney Spears – …Baby One More Time (1999) – 24,2 mln

Początki debiutu Britney sięgają 1997 roku. Spears wzięła wtedy udział w przesłuchaniach do formowanego wówczas girlsbandu Innosense. Matka Britney, Lynne zasięgnęła opinii łowcy talentów Larry’ego Rudolpha wręczając mu taśmę z nagraniem swojej córki śpiewającej piosenkę Whitney Houston. Rudolph zdecydował, że zaproponuje kandydaturę Britney wytwórniom płytowym, ale potrzebował profesjonalnego demo. Britney przy asyście profesjonalnego inżyniera dźwięku w ciągu tygodnia nagrała piosenkę, której wcześniej nie wykorzystała Toni Braxton. W Nowym Jorku Spears spotkała się z przedstawicielami czterech wytwórni – trzy z nich niemal od razu odrzuciły jej kandydaturę, jedna – Jive dała sobie więcej czasu do namysłu. Dwa tygodnie później kierownictwo Jive oddzwoniło do Rudolpha z informacją, że chcieliby by Britney nagrała kilka piosenek z producentem Ericem Fosterem White. Po usłyszeniu rezultatów ich wspólnych sesji nagraniowych, Jive podpisało z Spears kontrakt nie na jedną, a na kilka kolejnych płyt.

Wytwórnia Jive wysłała Britney do Sztokholmu by tam pracowała nad swoim debiutem m.in. pod okiem Max Martina. To on zaproponował Britney i jej managementowi piosenkę Hit Me Baby (One More Time), która wcześniej została odrzucona przez zespół TLC. Nagrania zakończono w połowie 1998 roku, a pierwszy singiel początkującej gwiazdy popu …Baby One More Time wypuszczono na globalny rynek w październiku. Po kilku tygodniach nagranie zawojowało szczyty praktycznie wszystkich najważniejszych światowych list przebojów, stając się z liczbą blisko 10 mln sprzedanych krążków jednym z najlepiej sprzedających się singli w historii muzyki. Płyta długogrająca ukazała się w styczniu 1999 roku od razu lądując w USA na szczycie albumowej listy Billboardu. Britney w celu promocji krążka w ciągu całego roku objechała niemal pół świata. Rok później …Baby nabyło już ponad 10 mln Amerykanów, a drugie tyle kopii sprzedano poza USA. Debiutancka płyta Britney stała się najlepiej sprzedającą żeńską płytą oraz drugim najlepiej sprzedającym się albumem 1999 roku w USA. Mimo, że w momencie wydania …Baby One More Time otrzymała dość chłodne recenzje, nie przeszkodziło jej to w osiągnięciu niebotycznego, ogólnoświatowego sukcesu. W ciągu zaledwie roku Britney stała się globalnym fenomenem, ikoną popkultury, czołową twarzą producenckiego popu oraz jedną z najbardziej kontrowersyjnych i najlepiej sprzedających się wokalistek XXI wieku. Wkraczając z totalnym impetem w nowe millennium w wieku zaledwie 19 lat nawet nie podejrzewała, jak fatalnie ten niebotyczny sukces odbije się na jej psychice kilka lat później.