1. My Heart Will Go On jest głównym motywem muzycznym z filmu Titanic. Ballada została wydana na drugim międzynarodowym singlu promującym album studyjny Céline Dion Let’s Talk About Love oraz jako główny singiel promujący ścieżkę dźwiękową Titanic: Music from the Motion Picture. Premiery singla fizycznego w zależności od kraju miały miejsce między listopadem 1997 i lutym 1998 roku. Radiowa premiera utworu w USA odbyła się 25 listopada 1997 roku a do regularnej rotacji w eterze piosenka trafiła tam 2 tygodnie później.
2. Utwór był pierwotnie skomponowany jako zagrany na fortepianie motyw instrumentalny The Portrait, który był tłem dla sceny w której Jack malował portret Rose w noc katastrofy Titanica.
3. Inspiracją dla motywu instrumentalnego na bazie którego powstała później wersja wokalna My Heart Will Go On był utwór zespołu Jethro Tull Flying Dutchman.
4. Kiedy James Horner pisał melodię do napisów końcowych zależało mu by muzyka im towarzysząca bazowała na jakimś motywie zasłyszanym już w filmie ale żeby była bardziej ponadczasowa. Chodziło mu nie o powtórkę, lecz o coś bardziej eleganckiego, gustownego i współczesnego. Kompozytor postanowił przygotować wersję wokalną motywu The Portrait. W celu urzeczywistnienia swojego pomysłu zatrudnił Willa Jenningsa do napisania tekstu z perspektywy starszej osoby spoglądającej w swoje życie wiele lat wstecz. Horner wiedział, że James Cameron nie chce w filmie tego typu utworu, ale postanowił zaryzykować i bez jego wiedzy stworzyć wokalne demo.
5. Przed napisaniem tekstu do My Heart Will Go On Will Jennings nie widział nawet fragmentu Titanica. Rozpoczynając prace nad słowami musiał bazować na opisie i melodii którą przedstawił mu James Horner.
6. Kiedy Will Jennings pisał tekst do Heart odnalazł inspirację w osobie Beatrice Wood – ponad 100 – letniej kalifornijskiej garncarki. Jennings poznał ją po obejrzeniu Mama of Dada – filmu dokumentalnego o jej życiu. Will był pod ogromnym wrażeniem jej witalności. Pisząc słowa, Jennings pomyślał o Beatrice jako o kimś, kto może być kimś w rodzaju starszej wersji Rose, którą w Titanicu zagrała 87 – letnia wówczas Gloria Stuart. Z lirycznego punktu widzenia My Heart Will Go On to Rose spoglądająca wstecz na swoje życie, wspominająca swój krótki czas z Jackiem spędzony w ostatnich godzinach rejsu Titanica.
7. James Horner od lat mocno wspierał karierę Céline Dion i zależało mu, by to ona zaśpiewała główny motyw z Titanica. Tworząc muzykę do filmu Camerona pracował jednak z norweską piosenkarką Sissel Kyrkjebø – to jej wokalizy pojawiają się we wszystkich kompozycjach z ścieżki dźwiękowej. Gdyby Dion nie zgodziła się na wykonanie Heart, piosenkę miała zaśpiewać właśnie Sissel. W jednym z wywiadów z 2014 roku Horner wyjaśniał: Kiedy skończyłem Titanica, musiałem zdecydować się na wokal Céline Dion lub Sissel. Sissel była mi bardzo bliska, ale to Céline Dion znałem od chwili, kiedy skończyła 18 lat i napisałem już dla niej trzy piosenki filmowe – wydarzyło się to jednak zanim Céline stała się sławna, a filmowcy i marketingowcy nie zrobili wtedy tego, co powinni byli zrobić dla Céline i jej piosenek. Czułem się więc zobowiązany do dania jej szansy w Titanicu, ale nadal mogłem użyć wokali Sissel.
8. Po napisaniu My Heart Will Go On Horner i Jennings udali się do Las Vegas, aby spotkać się z Céline Dion i jej mężem/menadżerem René Angélilem. Nagranie początkowo nie spodobało się Céline. Kanadyjka była zdania, że nagrała już wystarczająco dużo motywów filmowych (Beauty and the Beast (1991), When I Fall In Love (1993), Because You Loved Me (1996)) w związku z czym odrzuciła propozycję zaśpiewania kolejnego nagrania tego typu. René poprosił ją później, by jeszcze raz zastanowiła się nad swoją decyzją. Dzięki jego namowom Dion zgodziła się zaśpiewać demo My Heart Will Go On. W wywiadzie udzielonemu Andy’emu Cohenowi w programie Watch What Happens Live w 2019 roku Dion przyznała, że w dniu w którym spotkała się z Hornerem i Jennigsem po raz pierwszy była bardzo zmęczona i miało to duży wpływ na pierwszy odbiór piosenki.
9. Céline nagrała My Heart Will Go On 22 maja 1997 roku w nowojorskim studiu The Hit Factory. Wedle wypowiedzi ówczesnego szefa wytwórni Sony – Tommy’ego Mottoli, Dion zaśpiewała wtedy Heart w całości za jednym podejściem. James Horner akompaniował jej na pianinie, a dopiero później dograł dedykowane tej wersji partie orkiestrowe.
10. James Cameron w ogóle nie miał w planie by Titanic był promowany przez mainstreamowy utwór. Film miał być wsparty wyłącznie instrumentalną ścieżką dźwiękową. Reżyser nie miał pojęcia, że pracujący nad soundtrackiem Horner wraz z Willem Jenningsem stworzyli utwór My Heart Will Go On. Horner czekał na dzień, kiedy Cameron będzie w dobrym nastroju i umieścił Heart na końcu Titanica. Cameron przyznał, że utwór zrobił na nim spore wrażenie, ale nadal wahał się, czy użyć współczesnego nagrania do promocji. Przekonał go dopiero fakt, że duży przebój może bardzo pomóc sprzedać Titanica w kinach. W sukces filmu nie wierzył w tamtym momencie nikt zaangażowany w jego produkcję – wszyscy spodziewali się, że stanie się największą i jednocześnie najdroższą klapą w historii kina. Camerona przekonał także tekst utworu – uważał on, że idealnie pasuje do postaci Rose.
11. Wersja demo zaśpiewana przez Céline w maju 1997 roku została finalnie umieszczona na ścieżce dźwiękowej i w napisach końcowych do Titanica. Miksem tej wersji zajął się Simon Franglen, który współpracował z Hornerem nad soundtrackiem i pracował z Dion nad wieloma z jej wcześniejszych przebojów. Franglen nieznacznie wydłużył demo i dodał orkiestrę do ostatniego refrenu.
12. Na potrzeby swojego albumu Let’s Talk About Love i wersji singlowo – radiowej Céline Dion nagrała Heart ponownie. Produkcją tej wersji utworu zajął się Walter Afanasieff, który dodał do niej więcej smyków i gitarę elektryczną. Afanasieff nieznacznie przearanżował również niektóre fragmenty piosenki i skrócił ją o pół minuty.
13. W celu jeszcze lepszej identyfikacji z historią Jacka i Rose przedstawioną w filmie piosenka pojawiając się na rozmaitych wydawnictwach została opatrzona dodatkowym podtytułem Love Theme from Titanic.
14. Teledysk do utworu nagrano w Los Angeles 28 października 1997 roku. Wszystkie sceny z udziałem Céline kręcono na green screenie. Na potrzeby klipu zbudowano fragmenty dziobu Titanica, jednak większość scen na nim powstałych nie znalazło się w oryginalnej wersji wideo.
15. W 2017 roku w Internecie pojawiła się wersja reżyserska teledysku z dodatkowymi ujęciami Céline kręconymi na atrapie dziobu Titanica. Wersja różniła się także ilością scen z udziałem Céline i kadrów z filmu – bardziej wyeksponowano w niej postać Dion. W 1997 roku twórcom filmu zależało głównie na wypromowaniu filmu, dlatego w teledysku do Heart upakowano wówczas maksymalnie dużo scen z niego kosztem ujęć z udziałem Kanadyjki.
16. My Heart Will Go On spędził 2 tygodnie na szczycie głównej listy Billboard Hot 100. Dlaczego tylko 2 tygodnie, skoro na innych krajowych listach utwór szczytował nawet kilka miesięcy? Na początku 1998 roku główna lista Billboard Hot 100 była kompilowana na podstawie listy radiowej i najlepiej sprzedających się singli fizycznych ale z uwzględnieniem zasady, że mogą na nią wejść jedynie single faktycznie wydane na nośniku fizycznym – samo wydanie utworu do radia od razu dyskwalifikowało go do wejścia na Hot 100. Pod koniec 1997 roku Heart został w USA wypuszczony tylko do radia w związku z czym nie mógł pojawić się w najważniejszym zestawieniu. By umieścić nagranie na kluczowej amerykańskiej liście wytwórnia Dion wydała w lutym 1998 roku singiel w limitowanej liczbie 658 tys. kopii. 360 tys. egzemplarzy sprzedano w pierwszym tygodniu, natomiast większość z pozostałych 300 tys. rozeszło się w drugim tygodniu sprzedaży. Sprzedaż z pierwszych dwóch tygodni połączona z szczytem na liście airplay zapewniły utworowi numer 1 na głównym Hot 100. Brak małych krążków na półkach sklepowych w trzecim i kolejnych tygodniach spowodował ogromny spadek na liście najlepszych singli fizycznych, co przełożyło się na utratę szczytu w głównej „gorącej setce”, mimo tego, że utwór na szczycie listy radiowej utrzymywał się łącznie aż 10 tygodni. 5 grudnia 1998 roku Billboard zmienił zasadę kompilowania Hot 100 umożliwiając wejście na tę listę również singlom wydanym jedynie do radia.
17. Wytwórnia Sony wydała w USA jedynie 658 tys. egzemplarzy singla fizycznego by zapewnić piosence wejście na szczyt głównej listy Billboard Hot 100. Wytwórnia nie chciała wypuszczać na rynek większego nakładu singla by zmobilizować ludzi do kupowania całego albumu Céline – Let’s Talk About Love ale przede wszystkim ścieżki dźwiękowej do Titanica. Dlaczego? Sony zawarło umowę na prawa do soundtracku w grudniu 1996 roku, która opiewała wówczas na… 800 tys. dolarów. Nikt wówczas nie wierzył w sukces filmu, a kwota, którą za prawa zapłaciło Sony była uznawana za wygórowaną, zwłaszcza, że ścieżka dźwiękowa miała początkowo zawierać tylko nagrania instrumentalne. Trik z późniejszym umieszczeniem na niej wersji wokalnej My Heart Will Go On w wykonaniu Céline Dion i kasowy sukces Titanica wystrzeliły sprzedaż soundtracku do poziomu ponad 11 mln egzemplarzy w samych Stanach, co przełożyło się na ogromne zyski Sony z tytułu jego sprzedaży. Wydawanie nieograniczonej liczby kopii o wiele tańszego singla na największym rynku muzycznym świata nie miało dla nich więc wtedy żadnego uzasadnienia ekonomicznego – jedynie wizerunkowe.
18. W połowie marca 1998 roku piosenka pobiła rekord w liczbie słuchaczy wygenerowanej na podstawie emisji w 233 stacjach radiowych w USA. Numer dobił do pułapu 117 mln słuchaczy, co było w tamtym czasie wynikiem nieosiągalnym dla żadnego wydanego wcześniej utworu – poziom 100 mln słuchaczy jako jedyny osiągnął do tej pory jedynie utwór I Love You Always Forever Donny Lewis. My Heart Will Go On utrzymał swój rekord przez rok – w kwietniu 1999 roku wynik Céline przebił zespół TLC, którego No Scrubs dobił do poziomu 121 mln słuchaczy. Dla porównania dzisiaj najchętniej puszczane przez amerykańskie radio nagrania osiągają ponad 200 mln słuchaczy.
19. Kiedy utwór osiągnął swój szczyt popularności niektóre amerykańskie i brytyjskie stacje radiowe puszczały wersję utworu poszerzoną o dialogi między Jackiem i Rose. Nagranie w tej wersji zostało umieszczone na wydanej pod koniec sierpnia 1998 roku drugiej ścieżce dźwiękowej do filmu zatytułowanej Back to Titanic OST.
20. My Heart Will Go On stał się drugim najlepiej sprzedającym się żeńskim singlem w historii muzyki popularnej z liczbą sprzedanych egzemplarzy szacowaną na 18 mln kopii. Pierwsze miejsce od 1992 roku należy do Whitney Houston i jej I Will Always Love You.
21. Utwór spędził rekordowe 17 tygodni na szczycie paneuropejskiej listy European Hot 100 Singles. Heart był na niej numerem 1 nieprzerwanie od 21 lutego do 13 czerwca 1998 roku. Jedynie singiel (Everything I Do) I Do It for You Bryana Adamsa z 1991 roku miał lepszy wynik – spędził na szczycie 18 tygodni. Z kolei promowany przez Heart album Let’s Talk About Love na szczycie European Top 100 Albums spędził 10 tygodni. W połowie lutego 1998 roku, kiedy Titanic był już wyświetlany we wszystkich europejskich krajach, album Céline został zdetronizowany przez ścieżkę dźwiękową do Titanica, która przewodziła zestawieniu kolejne 12 tygodni (z 2 tygodniową przerwą na Ray of Light Madonny).
22. Singiel stał się największym międzynarodowym przebojem Céline Dion. Numer spędził na szczycie najlepiej sprzedających się singli odpowiednio: 15 tygodni (Szwajcaria), 13 tygodni (Francja, Niemcy), 11 tygodni (Holandia, Szwecja), 10 tygodni (Włochy, Dania, Norwegia, Belgia (Walonia)), 7 tygodni (Belgia (Flandria)), 6 tygodni (Irlandia), 4 tygodnie (Australia, Austria), 2 tygodnie (Wielka Brytania, Hiszpania, USA) oraz 1 tydzień (Finlandia).
23. W publikowanej przez magazyn Music & Media cotygodniowej liście airplay uwzględniającej najpopularniejsze utwory w polskich rozgłośniach radiowych My Heart Will Go On dotarł najwyżej do pozycji #4. W 1998 roku była to jedyna reprezentatywna lista radiowa obrazująca radiowy rynek w naszym kraju. Na liście przebojów Programu 3 piosence również nie udało się osiągnąć szczytu zestawienia – numer zatrzymał się na #2 przez 6 tygodni. Początkowo balladzie Céline Dion szczytu nie pozwolił osiągnąć zespół Perfect z utworem Niepokonani, a później Kanadyjkę zablokowała Madonna z singlem Frozen.
24. W trakcie rozdania nagród Grammy 24 lutego 1999 roku My Heart Will Go On zwyciężył w czterech kategoriach: Nagranie roku, Najlepsze żeńskie wokalne wykonanie pop, Piosenka roku i Najlepsza piosenka napisana do filmu telewizyjnego/kinowego lub innych mediów wizualnych. Céline Dion stała się pierwszą Kanadyjką w historii, która wygrała nagrodę w kategorii Nagranie roku.
25. Utwór zwyciężył w kategorii Najlepsza piosenka oryginalna podczas 70. ceremonii rozdania Oscarów 23 marca 1998 roku. Statuetka powędrowała w ręce autorów piosenki – Jamesa Hornera i Willa Jenningsa a Céline Dion wykonała ją na żywo w trakcie finałowej gali. Dwa miesiące wcześniej utwór zwyciężył w takiej samej kategorii w trakcie 55. ceremonii wręczenia Złotych Globów.
26. W 2001 roku utwór trafił na skompilowaną przez Recording Industry Association of America (RIAA) – zrzeszenie amerykańskich wydawców muzyki i National Endowment for the Arts (NEA) – niezależną amerykańską agencję rządową wspierającą kulturę i sztukę listę 365. najlepszych piosenek XX wieku (Songs of the Century).
27. Céline wykonała piosenkę z okazji 20. rocznicy premiery Titanica w trakcie gali Billboard Music Awards 21 maja 2017 roku. Dion wygłosiła wówczas krótkie przemówienie: Ta piosenka wiele dla mnie znaczy i odegrała ogromną rolę w mojej karierze. Jestem bardzo wdzięczna zmarłemu Jamesowi Hornerowi i Willowi Jenningsowi za napisanie jej i stworzenie możliwości bycia częścią Titanica – niesamowitego filmu, którego spuścizna będzie kontynuowana przez kolejne pokolenia.
28. Oryginalny teledysk do utworu z 1997 roku wciąż nie jest dostępny na oficjalnym kanale Céline Dion w serwisie YouTube. Najchętniej oglądany klip umieszczony na innym, nieoficjalnym kanale sześć lat temu zanotował do dzisiaj niemal 266 mln wyświetleń – jest to jednak wersja pozbawiona ujęć z Kanadyjką. Na kanał Dion zostały przesłane do tej pory jedynie wersje live z show A New Day… (165 mln wyświetleń) i Taking Chances World Tour (50 mln wyświetleń) oraz oficjalna wersja audio (11 mln wyświetleń).
29. Z liczbą ponad 400 mln streamów My Heart Will Go On jest najchętniej odsłuchiwaną piosenką Céline Dion w serwisie Spotify.
30. W 2019 roku Céline podjęła wyzwanie rzucone jej przez Jamesa Cordena w trakcie nagrywania słynnego Carpool Karaoke. Corden chciał by Dion odtworzyła wraz z nim legendarną scenę w której Leonardo DiCaprio i Kate Winslet prawie lecą nad oceanem stojąc na dziobie Titanica. Kanadyjka i brytyjski prezenter odegrali scenę na łodzi unoszącej się w legendarnej muzycznej fontannie Bellagio w Las Vegas zlokalizowanej niedaleko kompleksu Ceasars Palace w którym Dion występowała setki razy począwszy od 2002 roku.
krytyczniemuzycznie.com 